Քարոզարշավը կմնա մանկության հուշ
|
Շատ ծնողներ, տատիկներ ու պապիկներ խոստովանում են, որ հենց երեխաների պատճառով են մասնակցում հանդիպումներին: «Չէի ուզում գալ, երեխան ստիպեց, իսկ նրան մենակ թողնել չէի կարող», - ասում են նրանք:
Կուսակցությունների նախընտրական ծրագրերի բրոշյուրներ տարածողները Կապանում եւս երեխաներն են: Դռնեդուռ ընկած, քափ ու քրտինքի մեջ կորած շրջում են շենքից-շենք, հարկից-հարկ, բախում բնակարանների դռներն ու բնակիչների ձեռքերում խցկելով բրոշյուրները, արագ հեռանում են: Իսկ հետեւներից լսվող`«Ի՞նչ է սա. հարցին պատասխանում են կարճ ու կոնկրետ` “Ես շատ գիտեմ”:
10-ամյա Անին ասում է, որ բոլոր հանդիպումներին մասնակցել է իր երկու ընկերուհիների հետ: “Մեզ ոչ ոք չի պարտադրում, ուղղակի հետաքրքիր է, համերգ ենք լսում, երգիչներին ենք տեսնում, մի քանի օր առաջ էլ պրեզիդենտին ենք տեսել, տելեւիզրով չէ, է, աչքերով ենք տեսել”, - ոգեւորված ասում է աղջնակն ու փորձում համոզել, թե ինչ ասում են հարթակից, ինքը հասկանում է:
9-ամյա Հայկն էլ գալիս է հանդիպումների, քանի որ ուզում է իրականում տեսնել այն մարդկանց, որոնց շատ հաճախ հեռուստացույցով է տեսնում: Իսկ թե ինչ են ասում նրանք` իրեն չի հետաքրքրում:
Ցավալի է, սակայն ստացվում է այնպես, որ այսօրվա կապանցի երեխաների համար տարիներ հետո որպես մանկության անմոռանալի հուշեր մնալու են նախընտրական քարոզարշավները…
Գոհար Իսախանյան, Կապան